YARIYA ÇEKİLEN BAYRAK I

YARIYA ÇEKİLEN BAYRAK I

Bayraktar bayrağı yarıya çekti:

İkinci teşrinin onuncu günü,

Sonbaharın bütün tasası, hüznü

Artık yaprak yaprak dökülecekti.

Atatürk, bizimdi, büyüktü, tekti.

Ölüm sardığı gün güzel yüzünü

Bu derin azabın üzüntüsünü-

Bizimle birlikte bir dünya çekti.

Bayrağı yarıya çeken bayraktar!

O’nun cihan-değer, kutlu naşını

Bizim bayrağımız sardığı zaman,

An hicranlarını, dök gözyaşını.

Ve nemli sabahtan solan akşamdan

Muhteşem çelenkler örsün sonbahar!

II

Bahçede solan güz, sen ölmeseydin,

Bu kadar  sararıp solmayacaktı.

Bu yaşlı, bu genç yüz, sen ölmeseydin

Bu kadar sararıp solmayacaktı.

Kırılmış gönlümüz, sen ölmeseydin,

Bin yasla boşalıp dolmayacaktı;

Kırılmış gönlümüz, sen ölmeseydin,

Bir anda perişan olmayacaktı.

Goncalar dağılmış, yapraklar sarı,

Dallarda sustu kuş cıvıltıları.

Atam hayat mıydın, bahar mı, neydin?

Sen nasıl ölürsün anlayamadık,

Bizi tâ derinden yaktı ayrılık.

Atam ölmeseydin, sen ölmeseydin.

Varlık, Cilt:6,Sayı:128,Sayfa:154,(01.12.1938).