SONE II

SONE II

Elliüç yaşımın eşiğindeyim:
Dünya daha güzel, daha da güzel,
Her şey benim için, dünyada güzel
Bayrağım, toprağım, sevgim, sevgilim.

Belki saadeti bulmuş değilim,
Gine de diyorum, hayata güzel,
Her buluşma güzel, her veda güzel,
Güzel: acı, sızı, endişe, vehim.

Gün’ün erişilmez iyiliği, sen.
Gönlüme yerleşen bu sevgiyi sen —
Olgun yıllarıma armağan ettin.

Seninle başlıyor günün mânası —
Sen aşkın çocuğu, aşkın anası,
Sesi, aradığım öz saadetin.

Hisar, Sayı:14, Sayfa:7, Şubat 1965.