SEN

SEN

İçimde ben seni – su gibi durgun
Hislerin hazzile – eritiyorum;
Ruhunla; renk gibi, ruha dolduğun
Her an «sen benimsin; benim!» diyorum.

Sensin kulağımda kalan hece sen.
Böyle damla damla süzüldükçe sen
Akseder bir sada içten içe: Sen.
Adını her yerde işitiyorum.

İçinde bir şeffaf damla’sın diye,
Bir bahar geçince solmasın diye
Bu bir çiçek gibi açan sevgi’ye
Kalbimi verirken ben bitiyorum.

 

Hep Gençlik,  Sayı:2 Sayfa:22, Nisan,1930.