S E N VE B E N

S E N  VE  B E N

Mavi boğaz üstündeki gündüzün

Yeşil yamaçlara serptiği bahar:

Sarı çiğdem, mor menekşe aydınlık .

Bir nisan sabahı içinde yüzün,

Sende bir teselli parıltısı var:

Sevgi dolu, cana yakın ve ılık.

Ben artık sevgilim, teşrinlerdeyim :

Gökler bulutlarla örtülü, ufuk –

Renklerle donanmış, bağlar bozulmuş.

Bu sular boyunca sislenen mevsim,

Bilinmeyen denizlere yolculuk       

Akşam semasına kanat geren kuş.

Akşam semasına kanat geren kuş,

Uçsa da alt etmiş gibi kaderi;

Gün çabuk bitiyor güneş batıyor,

Haber yok haziran şafaklarından.

Her şey bana dönmeyecek günleri,

Yenilgilerimi hatırlatıyor.

Yenildim: Zaferi umduğum zaman.