O KALB O ATEŞ NERDE?

O KALB O ATEŞ NERDE?

 Ağaçların yeşile, denizin laciverde

Tekrar erdiği vaktı, hatırlarsın, şafaktı;

İlkbahar bahçelerde nemli, yaprak yapraktı

Seninle buluşmuştuk yine her günkü yerde.

Varlığın ellerime bıraktığın ellerde,

Yine sesin sıcaktı, hulyalı yüzün aktı,

Bilmiyordun, gelişim artık son olacaktı.

Nerde eski sabahlar, o kalb, o ateş nerde?

O gün veda; teselli, esefle dolu sözler

Söylemek, “oyun bitti” demek isteğindeydim.

Lakin seni görünce sustum, başımı eğdim.

Kaçtım.. Bilmem ardımdan nasıl baktı o gözler.

Şimdiyse geliyorum. Barış affediver de

Fakat eski sabahlar, o kalb, o ateş nerde.

Varlık, Cilt:4, Sayı:77,Sayfa:68),(15.09.1936).