NERDE
Doyum olmaz bir akşam semasının altında
Renkli kanatlar gibi gerilmiş ufka nisan.
Anlıyorum devirler açıp kapayanları,
Soruyorum, 23 yaşında serdar nerde?
Nerde, bahar gelince yedi iklim dört bucak
Yalın kılınçlar gibi akına giden erler,
Ridaniyede zafer kazanan başbuğ hani,
Beç kalesine dehşet salan şehsuvar, nerde?
Mısraların ahenkten yapısında bir dünya,
Daha hür daha mutlu bir dünyayı yaratan
Yüz yıllar ötesinden seslenen şair hani,
Nedim’in yarım neş’e saydığı bahar nerde?
Sevgiyi, ümitleri, özlenen kâinatı
Seslerin örgüsünde bize veren sanatçı
Akşam saatlerinin hüznü gibi içlenen.
Engin denizler gibi coşan bestekâr nerde?
Hani taş kemerlerde hünerini gösteren
Suyun şi’rini çeşme yapan usta ne oldu,
Sırrına erişilmez bir ruh zenginliğiyle
Muhteşem kubbeleri yükselten mimar nerde?
Sesinde yaşamanın tadına benzeyen tat,
Gözlerinde ışıklar, ellerinde serinlik
Ve onsekiz yaşımın bütün sıcaklığıyla
İçten dileklerimi bağladığım yar, nerde?
Hatta nerde yüzüne bakarken içerime
Taptaze hayat dolan yeşil bakışlı çocuk
Onlar ki yolculuğa daha yeni başlamış,
Onlar, çocuklar nerde?