KAYBETTİM
Beyaz günlerimden siyah gecelerimden
Sevinçle, acılarla, heyecanla derlenen
Nem varsa mısra mısra bütün ona getirdim
Attım önüne, bilmem aşkımı öğrendi mi?
Ben ki yanarken bile ferahlardım, kendimi-
Ateşi gülzar olan “Nebi” ye benzetirdim.
Göksümde yaralanmış bir kuş kanat çırpardı
Bir şeyim yoktu benim, sadece kalbim vardı
Yolunda çekinmeden harcadım ve bitirdim.
Aslında kalbimi de dolduran yalnız oydu
O benimçin hayatın kendisiyle doluydu
Artık sonum demektir, gitti, onu yitirdim.