HARBE DAİR
III
Gece, ay, yaprak yaprak denizlere dökülen
İri bir çiçek gibi ağustos semasında.
Bize haber veriyor, bir ses, bilmem nereden
“Doksan dört uçak düştü hava çarpışmasında..”
Bir fırtına çıldırtmış gibi engin-suları
Göklerde motorların hırçın uğultuları.
Alevler, kıpkırmızı, mavi, turuncu, sarı.
Ve çelikten kartallar ateşin ortasında.
Her kanat kırıldıkça kaç gönül parçalanır,
Bu anda, bilmiyorum, kimler ağlamaktadır?
Çocuğumu göğsüme çekiyor ağır ağır-
Diyorum: “senden önce Tanrım beni alsın da..”
Kahramanlar geçer en taze çağlarından,
Ümitlerinden, aşka dair hulyalarından,
Kanlı alınlarında göğe yükselir Vatan,
Düşer, doksan dört uçak hava çarpışmasında.