Ahmet Muhip Dranas, Hamit Macit’in şiirleri için “iyi insanın şarkılarıdır” diyor.
Behçet Necatigil ise Hamit Macit’i ; “temiz, beyaz duyguların; vefa, dirlik-düzen ve iyilik özlemlerinin şairi” olarak niteliyor.
Mehmet Kaplan’a göre O, “sade, samimi, saadet telkin eden yumuşak tonlu ve sevgi dolu şiirlerin şairidir.”
Muzaffer Uyguner Hamit Macit’in şiirlerinden; “kavgalardan ve kötülüklerden uzak, mutluluk ve barış dolu bir dünyanın özlemini dile getiren şiirler” olarak söz ediyor.
Avni Givda ise Türk Dili’nde çıkan yazısını şöyle bitiriyor: “Şiirlerini saran ışıklı, yüceltici, iç açıcı bir havadır. Hüznü, karamsarlığı, yası, isyanı bile yumuşaktır.”
ESKİ ŞARKI
Nedir eski şarkıları dinlerken
Duyduğum bu ateş,daüssıla mı?
Sularda başlıyor bir güz akşamı
İçimdeki sızı ne kadar erken…
Hamit Macit’in şiirinin resmi yapılabilir. Gerçekten Hamit Macit şiirlerinde kelimeleri öyle kullanmıştır ki, bunlar bir ressamın fırça darbeleri gibidir. Onun her şiiri bir tablodur. Bunlar peyzajdır, natürmorttur, portredir, ev içleridir, sonsuzluğa karışan portakal bahçeleridir.
Kullandığı kelimeler özenle seçilmiş ve ahenkli; duygular coşkulu ve yoğundur (Sabahleyin).
Hamit Macit’in şiirlerinde ana tema aşktır (Öyle değil mi?).
Hamit Macit’in şiirlerinde çocuk sevgisi de önemli bir yer tutar (Çocuklar).
2. Dünya savaşı sırasında yazdığı şiirlerde ise barışa kuvvetli bir özlem gözlenir (Sulh II).
Hamit Macit’in şiirlerinde işlediği diğer bir tema da vatan sevgisidir. Bu tema, aşk ve çocuk sevgisi kadar güçlüdür.
Hamit Macit’in son dönem şiirlerinde, belirgin bir ölüm korkusu ve şairin kalıcı olma endişesi kendini kuvvetli bir şekilde hissettirir (Sunuş).
Hamit Macit’in son şiirlerinden biri, ise, Sabah’ta ise Mustafa Kemal sevgisi ile gençlik günlerine duyulan özlem özdeştir (Sabah).
(Ferit Selekler’ in 24.1.2003’te AntalyaRadyosu’nda yaptığı konuşma.)