GALİP SAYILIR BU YOLDA MAĞLUP
1940 yılı,13 mart; saat onbir..
Etrafımda mavi gök, ılık cenup, Akdeniz.
İlkbahar bahçelerde gonca vermek üzeredir.
İlkbahar insanların tasasından habersiz.
Vipuri kalesinden inen bir sancak gibi-
Rüzgar: kanat çırpıyor.. kalbim kopacak gibi:
Şu anda can evime giriyor bıçak gibi
Finlandiyalı, asil ve mukaddes derdiniz.
Acısız mı, kinsiz mi? Nasıl diner bu sızı?
Bu acı acıların, belki, en insafsızı.
Anneler yavrunuzu, kızlar nişanlınızı
Kalbinizden sökerek o toprağa verdiniz.
Hayır, terk etmediniz.. (Vatan toprağım) diye;
(Bir gün gelecek onu kurtaracağım) diye,
(Dalgalanacak yine burada bayrağım) diye,
Göğsünüzden bir yeri dostlara gösterdiniz.
Sonsuz saygı duyacak Tarih bu Destan için
Siz ki hürriyet için, hak için, vatan için
Medeniyet uğruna, namus, şeref, şan için
104 gün kahramanca hasma göğüs gerdiniz.
Milletimin erdiği mertebeye erdiniz…