DÖNÜŞ

DÖNÜŞ I

Geldim sevinç dolu, ancak ne çıkar,

Gün battı oturup konuşmaksızın;

Yine içerimde göresimi var,

Özlenen, beklenen, gelmeyen yaz’ın

Gün bitti odana çekil de artık

Düşün, akşamları neler yapardık;

Camlardan süzülüp giren karanlık

Sana eğilerek desin “yalnızsın!”

Um öyle bir gün ki o beyaz günde

Başımız bir başka cihan örsün de,

Orda bir ışıktan saksı üzerinde

Varlığın bir çiçek gibi açılsın.

Varlık, Cilt:2,Sayı:39,Sayfa:232,(01.02.1935).