BİR MEKTUP
Kalbime nakşoldu yüzün,
O bakış, o duruş ve o dudaklar;
Loş mesafelerde açtı gündüzün-
Bana yakın oldu artık uzaklar…
Hulyama “su gibi” desem yeridir,
Kainat üstüne akisler verir,
Derinliklerinde akşamlar erir,
Engin ufukları baharı saklar.
Ne diyor, açıkca bilinmeksizin
Gün olur, üstünden duyulur sesin.
Gün olur ışıklar gibi düşersin-
Yahut düşer gibi suya yapraklar.
Bense o seslerden bazılarını
Hulyamın ışıktan yazılarını-
Söylerim; ruhumun ilkbaharını
Sanırım görecek, anlayacaklar.
Biricik sevgili, dışardakiler,
Sevinçler, ümitler, günler, sevgiler
Bir yarı-aydınlık üstünde titrer
Ve mısralarımı sarar duvaklar…
Varlık, Cilt:2,Sayı:25,Sayfa:10,(15.07.1934).